Ik begin dit stuk vanuit een droom waarbij de kracht van voedsel centraal staat. Als je bedenkt dat eten al sinds het begin van onze jaartelling mensen met elkaar verbindt ongeacht geloof, huidskleur of andere verschillen dan moet dat toch tot heel veel kunnen leiden.
Dat zette mij als kok aan het denken en gaf inspiratie om iets te verzinnen waardoor die gedachte wordt omgezet in een daad..Een chef is altijd op zoek naar verbindingen van ingrediënten, bereiding, smaak, kleur en presentatie en dat vergt veel kennis, precisie, kracht en doorzettingsvermogen. Toen dacht ik voedsel is een heel krachtig middel om mensen dichter bij elkaar te brengen en wij chefs werken met voedsel.
We zijn in Nederland ontzettend rijk en hebben nooit eten te kort en de mensen die dat wel hebben zouden er naar mijn mening echt niet mogen zijn. Zeker niet als er voedsel wordt weggegooid. De verdeling is zo scheef en daar ligt voor ons een schone taak. Hoe kan het in Nederland zo zijn dat er 94.000 mensen van voedselbanken leven terwijl er tegelijkertijd miljoenen kilo’s goed voedsel worden weggegooid? Iedereen die grote cateringpartijen heeft meegedraaid weet waar ik het over heb. Het is een grote schande en het hoeft echt niet.
Ik droom er al langer van om een foodsharing festival te organiseren met chefs, die niet alleen om voedsel geven maar ook om een ander mens. Waarbij het niet draait om de chef(s) die zijn of haar kunsten vertoont voor het publiek, maar om eenheid, saamhorigheid, tolerantie, en vooral om voedsel delen met elkaar en voor elkaar. Dat is op zich al een gigantische taak en een waar doel om naar te streven. Om mensen blij en gelukkig met elkaar om te laten gaan door eten en met eten. Zodat we kunnen laten zien dat eten verbindt en dat het een heel krachtig middel kan zijn tegen discriminatie, armoede en geweld. Want daar zit in deze tijd niemand op te wachten.
We maken ons tegenwoordig druk over wie de nieuwe grillmaster van Nederland is, terwijl er mensen zijn in Nederland die niks te eten hebben. Ik kan dat als chef niet verkroppen. Als koks kunnen we eenheid uitstralen juist door middel van voedsel en laten zien dat je samen sterk staat en dat we dat niet tolereren in dit land. Laten we met zijn allen, want ik kan het niet alleen, proberen om voedsel vaker in te zetten om mensen met elkaar te verbinden. En er voor te zorgen dat we elkaar weer zien staan als medemens en elkaar weer wat gunnen, zodat we die voedselbanken zo snel mogelijk kunnen laten verdwijnen. Het moet anders en het kan anders, dat weet ik zeker. Als er maar genoeg mensen aan mee willen werken. Energie krijg ik er van als ik bedenk wat we kunnen bereiken om iets moois en unieks neer te zetten.
Om zo’n plan te laten slagen zal ik alle hulp kunnen gebruiken, want zoals ik al zei ik kan het echt niet alleen. Iedereen moet toch gewoon normaal kunnen eten in Nederland? We moeten er ook niet te veel over praten maar het gewoon doen zoals de meeste koks gewend zijn.
Ik zie het als mijn grootste mise en place lijst ooit en ik wil dat alles strak staat voor het service. Dat kan een chef ook alleen met behulp van zijn team. Dus welk team gaat mij hierbij helpen? Alle hulp is welkom, want ik weet zeker dat dit heel groot kan worden als we om voedsel en om elkaar geven.
Food is for sharing, so stop wasting it.
Marten.
0
